01 – PERİŞAN GÜZEL DOST İLE GEZDİĞİM ELLER PERİŞAN – AŞIK RUHSATİ

Çıktım yücesine seyran eyledim
Dost ile gezdiğim eller perişan
Ahu efkan ile figan ederken
Yalınız ben değil alem perişan

Zulümet halinde kuşandı dağlar
Yıkılmış bu sallar sökülmüş bağlar
Yaz gelmiş de çiçek açmaz tevekler
Ötmüyor bülbüller güller perişan

Nice beyler ile döndüm zulmette
Terk ettim elimi düştüm gurbete
Can dayanmaz hasret ile firkate
Atı arap atı beyler perişan

Aşık RUHSATİ’yem doğrudur özüm
Dostun dergahına çevirdim yüzüm
Bu aşkın elinden bozulmuş sazım
Ağlıyor perdeler teller perişan